wypływać

wypływać
wypływać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wypływaćam, wypływaća, wypływaćają {{/stl_8}}– wypłynąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, wypływaćnę, wypływaćnie, wypływaćpłyń, wypływaćnął, wypływaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zaczynać płynąć skądś; płynąc, opuszczać jakieś miejsce i udawać się w określonym kierunku; płynąc, przemieszczać się na otwartą przestrzeń, z dala od brzegu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prom właśnie wypływa. Wszystkie kutry wypłynęły w morze. Wypłynąć na środek rzeki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydostawać się ponad powierzchnię wody; wynurzać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Delfin co chwila wypływa z wody i robi różne sztuczki. Na chwilę wypłynął, by zaczerpnąć powietrza. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyciekać, wysączać się, wydobywać się w postaci kropel, strużki i płynąć w dół': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krew wypływa z rany. Łzy wypłynęły jej z oczu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej ndk {{/stl_8}}{{stl_7}}'być skutkiem czegoś, brać początek z czegoś, wynikać z czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiele niedociągnięć wypływa z braku doświadczenia. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'stawać się kimś ważnym, znanym, zajmującym eksponowane, wysokie stanowisko': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z pomocą wysoko postawionych kolegów szybko wypłynął i jest dziś prezesem banku. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyłaniać się, powstawać, ujawniać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}W trakcie śledztwa wypłynęły nowe okoliczności obciążające podejrzanego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wypływać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wypływaća, wypływaćają {{/stl_8}}{{stl_7}}'o wodach płynących: zaczynać gdzieś swój bieg, mieć gdzieś źródło': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dunaj wypływa ze Szwarcwaldu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wypływać – wypłynąć na powierzchnię — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o jakiejś osobie: stać się znanym, sławnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kowalski jeszcze kiedyś wypłynie na powierzchnię. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypływać — Wypłynąć na powierzchnię zob. powierzchnia 2. Wypłynąć na szerokie wody zob. woda 10 …   Słownik frazeologiczny

  • wypływać — ndk I, wypływaćam, wypływaćasz, wypływaćają, wypływaćaj, wypływaćał 1. forma ndk czas. wypłynąć (p.) 2. «o wodach bieżących: brać początek, mieć źródło gdzieś» Wisła wypływa z gór …   Słownik języka polskiego

  • wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… …   Słownik języka polskiego

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • sączyć — ndk VIb, sączyćczę, sączyćczysz, sącz, sączyćczył, sączyćczony 1. «pić powoli, po trochu; wysączać» Sączyć wino z kielicha. Sączyć napój przez słomkę. 2. «powoli, po trochu wlewać gdzieś jakiś płyn» Sączyć wino do kieliszków. 3. «wydzielać jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • strzykać — ndk I, strzykaćam, strzykaćasz, strzykaćają, strzykaćaj, strzykaćał strzyknąć dk Va, strzykaćnę, strzykaćniesz, strzykaćnij, strzykaćnął, strzykaćnęła, strzykaćnęli, strzykaćnąwszy 1. «wyciekać, wypływać małym, lecz silnym strumieniem; tryskać;… …   Słownik języka polskiego

  • ślinić — dk VIa, ślinićnię, ślinićnisz, śliń, ślinićnił, ślinićniony «zwilżać śliną» Ślinił palec przy odwracaniu kartek. ślinić się «wydzielać ślinę pozwalając jej wypływać z ust (u zwierząt z pyska)» Niemowlę śliniło się. Ślinić się przy jedzeniu …   Słownik języka polskiego

  • tryskać — ndk I, tryskaćam, tryskaćasz, tryskaćają, tryskaćaj, tryskaćał trysnąć dk Va, tryskaćnę, tryśniesz, tryśnij, tryskaćnął, tryskaćnęła, tryskaćnąwszy «o płynach lub substancjach mało spoistych: wypływać, wydobywać się skądś z siłą, gwałtownie,… …   Słownik języka polskiego

  • woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”